Oorsprong van het Zonnehuisje
Het ontwerp van het Zonnehuisje is gebaseerd op de TBC-huisjes van vroeger. Deze kleine houten huisjes konden bij een kruisvereniging of bij een sanatorium geleend, gehuurd of gekocht worden. Om te genezen verbleven TBC-patiënten buiten in het huisje.
De huisjes waren op een stalen onderstel met massieve wielen gemonteerd, zodat ze met de zon meegedraaid konden worden. Ze hadden twee openslaande deuren en in beide zijwanden ramen die tegenover elkaar open konden voor ventilatie.
Meestal werden de huisjes in serie gemaakt en van origine beigeachtig van kleur.
Het kwam ook voor dat de wat meer welgestelden zo’n draaiend huisje lieten ontwerpen door een architect en/of lieten bouwen door de dorpstimmerman, waardoor er vaak kleine juweeltjes ontstonden.
Het draaibare huisje werd in de tuin van de patiënt zelf of van diens familie gezet. De zuster kwam één keer per dag om de patiënt te wassen en te verschonen. Zo ging ze in het dorp bij meerdere TBC-patiënten langs. Vaak lagen patiënten maanden of zelfs jarenlang in het huisje.
Meer informatie en foto’s over de tbc-huisjes van vroeger vindt u op de site www.tbchuisje.nl
Wim Kan
Cabaretier Wim Kan (1911-1983) had in de tuin achter zijn woning in Kudelstaart een TBC-huisje op een draaischijf staan. Hij trok zich hierin terug om te schrijven, onder andere aan zijn oudejaarsconferences. Het huisje is gerestaureerd en staat nu in de tuin van de schrijver van dit artikel in het NRC.
Geweldig toeval is het dat Monie toen ze met het Zonnehuisje in 2018 op de 50plusbeurs stond, ze de timmermannen heeft ontmoet die destijds het huisje bij Wim Kan hebben neergezet.
George Bernard Shaw
De Ierse schrijver Bernard Shaw (1856-1950) schreef in een draaibare schrijvershut. Hij was ervan overtuigd dat hij creatiever werd door het zonlicht. Zie ook dit artikel.